иронизира св. и несв.

иронизира (св. и несв.)

Моќта која не може да се иронизира себеси останува зло.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ами сега колку лажовни ќе излезат тие уверувања и на македонските комитети и на Бугарија, ако и едните и другите, од пасивен однос кон едно ново течење што бара „Македонија за Македонците”, а не за Бугарите, или од иронизирање со него, стапат во борба со него?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Башевски, меѓутоа, оди и натаму, така што античкиот мит за наследениот грев го комбинира со иронизирањето на идејата која во текот на југословенските војни беше поттикната од политичкиот концепт според кој традицијата, историјата и потеклото, се клучните компоненти без кои, наводно, не е можно да се доврши личната, ниту националната индивидуација.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За да заработиш полковници, потребно е знаење“, иронизира Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)